Imigranci we Francji

Struktura emigracji we Francji uległa w ciągu ostatnich 40 lat dużej transformacji. W latach 50-tych XX w. wielu imigrantów stanowili polityczni uciekinierzy z Hiszpanii i Portugalii. Ludzie ci po wprowadzeniu demokratycznych zmian i poprawie ekonomiki dążyli do powrotu do swoich krajów. Imigranci z Włoch, skupieni na południu wokół Nicei, oraz Włosi, Polacy i inni, którzy pracowali w kopalniach na północy i północnym wschodzie, albo przyjęli obywatelstwo, albo powrócili do domów szczególnie po zamknięciu części kopalń. Z drugiej strony wzrosła imigracja muzułmanów z Afryki Północnej, zwłaszcza do przemysłowych regionów wokół Paryża, Lyonu i Marsylii.

Emigranci a narodowości

We Francji mieszka obecnie około 5 milionów imigrantów. Z najnowszych badań wynika, że coraz mniej jest wśród nich europejczyków. Choć nadal stanowią oni najliczniejszą grupę imigrantów – około 40 proc. wszystkich mieszających we Francji obcokrajowców. A jeszcze 30 lat temu stanowili oni aż 60 proc. Zmalała m.in. liczba Włochów, Polaków i Hiszpanów, a wzrosła ilość przybyszów z Wielkiej Brytanii, Maroka i Algieru. W latach 2000-2005 zwiększył się napływ osób pochodzenia afrykańskiego i azjatyckiego.

Problemy

Niestety imigracja we Francji stwarza liczne problemy: ekonomiczne, kulturalne, socjalne, cywilizacyjne i problemy bezpieczeństwa. Według opinii obecnego rządu francuskiego, zatrzymanie napływu imigracji jest jednym z głównych warunków rozwiązania coraz bardziej palącego problemu integracji imigrantów już osiedlonych we Francji. Imigranci charakteryzują się słabą integracją gospodarczą, wśród nich panuje wysokie bezrobocie, a wskaźnik ich zatrudnienia jest o 20 punktów niższy niż wśród Francuzów. Posiadają wykształcenie niższe niż średnie lub żadne.

Podejście władz

Mimo tak widocznej niechęci Francuzów do imigrantów jest to kraj znajdujący się na pierwszym miejscu w Europie pod względem próśb o azyl; średnio rocznie napływa 65 tys. próśb. Uchodźcy, którzy zazwyczaj pozostają we Francji kilka lat, nie mają prawa do pracy oraz nie uczestniczą w tworzeniu dochodu narodowego. Francuzi szczególnie obawiają się muzułmanów, ze względu na dość częste występowanie u nich zjawiska „dużych rodzin”, na wysoki przyrost naturalny, zwyczaje i sposób życia. W Paryżu zamieszkują oni mrówkowce w gettach dzielnic robotniczych i nie są tolerowani przez rodowitych mieszkańców miasta. W 2007 r. podczas wyborów prezydenckich rząd Sarkozy’ego obiecywał zająć się problemem imigrantów. Chodziło w szczególności o nielegalnych przybyszów, zakładano, że rocznie nawet 25 tys. osób zostanie odesłanych do krajów swojego pochodzenia.

Powody emigracji

Francuska prasa twierdzi, że ponad 70 proc. przybywających do Francji imigrantów, za przyczynę swego przyjazdu podaje kwestię łączenia rodzin, a tylko 7 proc. cele ekonomiczne. Bez wątpienia łączenie rodzin, jest tylko wymówką i ma niewiele wspólnego z prawdą. Szczególnie dotyczy to rodzin afrykańskich, które są bardzo liczne, i ciężko udowodnić pochodzenie danej osoby. Obietnica walki z nielegalnymi imigrantami i wprowadzenia rygorystycznego prawa dotyczącego pobytu imigrantów na terenie Francji stała się prawdopodobną przyczyną wygranej Sarkozy’ego, lecz sprawa jest skomplikowana i trudna logistycznie, a czas pokaże jak się zakończy. Jedno jest pewne Francja nie chce być krajem imigracji.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies